Chemiczne zwalczanie pluskwy domowej. Odkrycie w domu pluskiew może być nie lada problemem, szczególnie wtedy, gdy zaczynają doskwierać nam oraz naszym pociechą. Należy jednak wiedzieć, że pluskwy nie lęgną się tylko w brudnych lub zaniedbanych domach, mało tego – one lubią czystość. Jednak gdy następuje, okresowa epidemia
Introdukcja – to wprowadzenie organizmu na teren, na którym dotychczas nie występował. Jednakże proces ten jest żmudny i długotrwały. Musi być poprzedzony licznymi badaniami. Pochopne przeniesienie danego organizmu na nowe terytorium narusza jego dotychczasową równowagę biologiczną, a tak być nie może, nie jest to naszym celem. Introdukcje wymagają opracowania łatwej i masowej metody hodowli entomofaga. Przykładem łatwego introdukowania może być osadzenie kruszynka w sadach jabłoniowych i śliwowych, gdzie ogranicza liczebność owocówek. Larwy kruszynka żywią się jajami wszystkich owocówek, a także innych gatunków motyli. Chemiczna ochrona wymagałaby zastosowania 2-3 oprysków insektycydem. Innym przykładem wprowadzenia entomofaga jest osiec korówkowy – obcy dla naszych ekosystemów. Jego pierwotną ojczyzną jest zachodnia część Ameryki Północnej. Do Gorzowa Wielkopolskiego został sprowadzony z urugwajskiego ośrodka Defensa Agricola w Montevideo we wrześniu 1923 r. Próba aklimatyzacji dała dobre rezultaty. Osiec korówkowy zwalcza bawełnicę korówkę, która należy do mszycowatych i jest groźnym szkodnikiem w sadach. Bawełnica korówka jest też skutecznie ograniczana przez naturalnie występujące biedronki i skorki. Potrafią one skutecznie kontrolować jej liczebność i często, gdy bawełnica się pojawi, rozwój jej populacji zatrzymuje się na niewielkim poziomie, można więc zrezygnować z chemicznej ochrony. Czasowa kolonizacja polega na wprowadzaniu organizmu pożytecznego w momencie zagrożenia upraw. Organizm ten jest entomofagiem, który nie przeżywa zimy lub nie rozmnaża się w danych warunkach środowiska. Tę metodę chętnie wykorzystuje się w szklarniach ze względu na możliwość kontrolowania temperatury, wilgotności i liczebności populacji entomofaga (przykładem jest dobroczynek szklarniowy zwalczający przędziorki). Ochrona pożytecznych entomofagów występujących naturalnie Sukces w ograniczeniu populacji szkodników za pomocą organizmów pożytecznych wymaga zabiegów mających na celu rozwój populacji tych owadów. Monokultury, intensywna chemiczna ochrona, wykorzystanie środków owadobójczych na dużą skalę ograniczają występowanie populacji entomofagów. Do ochrony organizmów pożytecznych możemy przyczynić się na kilka sposobów: 1) metodą kompensacji polegającą na ograniczeniu stosowania środków chemicznych i ich selektywizacji, czyli skrupulatnym wybieraniu insektycydu i terminu wykonania zabiegu 2) metodami protekcyjnymi, czyli zwiększające liczbę entomofagów; ważna jest tutaj ochrona ptaków, budowanie skrzynek lęgowych, karmników, ochrona miejsc naturalnego ich występowania i żerowania (zadrzewienia śródpolne, przydrożne, na rowach, dzikie łąki, zagajniki, nieużytki itp.); ponadto wysiewanie wokół upraw miododajnych roślin, wabiących owady nam sprzyjające, pozostawianie naturalnych miedz, pasów nieskoszonej lucerny, a także zakładanie sztucznych „zielonych” osłon wokół upraw; szkodniki pozostające na tych miejscach staną się pokarmem zapewniającym przeżycie naszym sprzymierzeńcom w okresach krytycznych; będą również siedliskiem drobnych kręgowców ograniczających w znacznym stopniu populacje szkodników; jednym słowem – zadbajmy o szeroko pojętą bioróżnorodność środowiska naszych upraw w polu, sadzie, ogrodzie. Dzięki owadom pożytecznym możemy ograniczyć liczbę oprysków przeciwko szkodnikom, obniżając tym samym koszty ochrony, zużycie sprzętu i paliwa oraz nakład pracy. Trzeba mieć na uwadze, że opryskując uprawy czy to polowe, czy sadownicze preparatami działającymi totalnie, wraz ze szkodnikami niszczymy całą populację naszych sprzymierzeńców. Do tych niebezpiecznych środków należą preparaty z grupy fosforoorganicznych i syntetycznych pyretroidów. Neonikotynoidy także wykazują ograniczoną selektywność, ponadto są niebezpieczne dla pszczół. Z tego powodu, aby nie niszczyć populacji owadów pożytecznych, nie powinniśmy stosować pyretroidów i fosforoorganików w pełni sezonu. Dotyczy to nie tylko oprysków przeciw mszycom, ale też innym szkodnikom (owocówki, zwójki). Wadą tych preparatów, poza brakiem selektywności, jest też bardzo krótkie działanie. Po oprysku na mszyce, w sprzyjających warunkach już po 7-10 dniach zaobserwujemy nowe kolonie szkodnika. Olga Gasztych Łódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach Jeden z 16 Ośrodków Doradztwa Rolniczego w kraju. Łódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach realizuje na obszarach wiejskich województwa łódzkiego zadania z zakresu doradztwa rolniczego. Podstawowym zadaniem Ośrodka jest doradztwo rolnicze, obejmujące działania w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskiego gospodarstwa domowego, mającego na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich.
Grupa naukowców z UE opracowała nowe metody zwalczania szkodników owadzich, wykorzystując do tego grzyby pasożytnicze oraz nicienie
Zintegrowany program IPM to metody postępowania w celu walki z owadami, a także ochrony właścicieli domów i mieszkań przed różnego typu szkodnikami. IPM obejmuje kompleksowe podejście do ograniczania liczby szkodników występujących w gospodarstwach domowych, budynkach gospodarczych czy innych nieruchomościach. Spis treścis Czym jest program IPM i z jakich kroków się składa?Metody stosowane w ramach programu IPMMetoda żelowa vs opryskiwanie owadów w ramach programu IPM – podstawowe różnice i zalecenia Czym jest program IPM i z jakich kroków się składa? Usługi realizowane w ramach programu IPM obejmują skuteczne zarządzanie populacją konkretnych szkodników. Działania uwzględniają wiele skutecznych strategii, których celem jest całkowite wyeliminowanie bądź ograniczenie populacji szkodników do dopuszczalnego poziomu. Wszystkie czynności w ramach programu IPM są realizowane przy użyciu metod nieszkodliwych dla środowiska naturalnego, a także organizmów żywych, w tym zwierząt domowych i ludzi przebywających w pomieszczeniach. Zastosowanie programu IPM wymaga posiadania wiedzy z zakresu biologii i chemii. IPM obejmuje połączenie różnego typu metod zwalczania szkodników, jakie są powszechnie dostępne na rynku. Chodzi przede wszystkim o wykorzystanie deratyzacji, dezynsekcji oraz metod chemicznych, biologicznych, mechanicznych i fizycznych. Ten konglomerat ma na celu szybkie oraz efektywne zwalczanie szkodników, a także zapobiegnięcie ich ponownemu pojawieniu się. Należy pamiętać, że program IPM jest podzielony na kilka etapów. Składa się z inspekcji, identyfikacji, zabiegów o charakterze przygotowawczym, identyfikowania rodzaju i liczby szkodników, a także zastosowania odpowiedniej metody w ramach programu IPM. Ponadto do walki ze szkodnikami stosuje się instrukcję zapobiegającą pojawieniu się tego typu problemu w przyszłości. Metody stosowane w ramach programu IPM Wprowadzony przez firmy dezynfekcyjne skuteczny program IPM obejmuje wiele metod przeznaczonych do walki ze szkodnikami. W ramach wykonywanych zabiegów można wykorzystywać bezpieczne środki chemiczne, mające odpowiednie atesty i certyfikaty jakości, co potwierdza ich wysoką jakość. Preparaty owadobójcze używane w ramach programu IPM zaliczają się do metod chemicznych. Oprócz nich wykorzystuje się zalepianie rur i wentylacji, a także oklejanie łóżek za pomocą taśmy dwustronnej. Działaniem fizycznym w programie IPM jest także zabezpieczenie taśmą klejącą drzwi wejściowych czy zakładanie pułapek mających na celu monitorowanie ruchów czy rozwoju populacji wybranych szkodników. W ramach programu IPM wykorzystuje się wyłącznie środki chemiczne i metody legalne oraz powszechnie akceptowane w Unii Europejskiej. Program IPM został stworzony do przeprowadzania usług dezynsekcji i deratyzacji przy użyciu metod fizycznych, biologicznych, chemicznych i mechanicznych – wykonywanych w regularnych odstępach czasowych. To pozwala na pozbycie się pluskiew, karaluchów, mrówek, mrówek faraona, przybyszki amerykańskiej, karaczanów i prusaków. Użyte w ramach programu IPM metody są bezpieczne dla wszystkich organizmów żywych, szczególnie zwierząt domowych, seniorów, alergików oraz osób starszych, użytkujących nieruchomość. Metoda żelowa vs opryskiwanie owadów w ramach programu IPM – podstawowe różnice i zalecenia W ramach wdrażania programu IPM firmy zajmujące się dezynsekcją i deratyzacją mogą wykorzystać metodę żelową do pozbycia się karaczanów, prusaków oraz karaluchów. Metoda żelowa w postaci kremowej lub pokarmowej nie jest łączona z metodą opryskową. Warto wspomnieć, że metody zwalczania szkodników w ramach programu IPM są uzależnione od rodzaju i sposobu bytowania intruzów. Oprysk odstrasza karaczany, które wskutek rozpylonej chmury mogą rozprzestrzenić się po całej nieruchomości. Metoda żelowa zastosowana w ramach programu IPM nie tylko zwalcza karaczany, ale także jest profilaktycznym działaniem eliminującym te owady. Takie działanie wpływa także na pozbycie się prusaków – ginących z powodu uszkodzenia systemu nerwowego. W ramach programu IPM można również wykorzystać oprysk przeznaczony na pluskwy domowe. Metoda zamgławiania ULV wraz z pyretroidami może być zastosowana w przypadku zidentyfikowania populacji tych owadów, bytujących w domu czy mieszkaniu. Głównym celem zastosowania kompleksowych działań w ramach programu IPM jest pozbycie się szkodników bytujących w nieruchomości. Do tego celu używa się różnego rodzaju metod, adekwatnych względem rodzaju szkodnika, jego liczebności i sposobów bytowania.
Można użyć do walki z nimi również środek POLYSECT oraz MOSPILAN. Oprócz najpopularniejszych w sprzedaży preparatów (głównie chemicznych) warto sięgać także po szereg obecnych w sprzedaży środków, które przygotowano na bazie naturalnych surowców, np.
Omacnica prosowianka: jej zwalczanie należy rozpocząć od starannego monitorowania uprawy. Skuteczną metodą umożliwiającą wyznaczenie rozpoczęcia nalotów omacnicy na kukurydzianą plantację jest odławianie motyli na pułapkę świetlną. Pozwala to wyznaczyć odpowiedni termin do rozpoczęcia biologicznej lub –gdy jest to konieczne – chemicznej walki ze szkodnikami. Omacnica to ciepłolubny motyl. Gatunek ten pojawia się na kukurydzy od czerwca do zbiorów, owady zimujące pozostają na plantacji aż do kolejnego roku. Samice mają barwę jasnobrązową, samce brunatną. Nalot motyli na plantacje kukurydzy rozpoczyna się w II i III dekadzie czerwca i trwa ok. 4–6 tygodni. W połowie czerwca lub na początku lipca samice składają jaja na dolnej powierzchni górnych lub środkowych liści. Jaja szkodnika są okrągłe i białe, złożone w grupy po średnio od 20 do 30 szt. Omacnica prosowianka: stan na listopad 2014. (fot. użytkownik: agrolnik517) Niezbędne rozpoznanie szkodnika Omacnica prosowianka lubi bezdeszczową, ciepłą i bezwietrzną aurę. Rozwojowi szkodnika sprzyja temperatura przekraczająca 13°C. Jedna samica składa ok. 800 jaj, z których po ok. 7–10 dniach wykluwają się młode. Gąsienice rozpoczynają żer we wnętrzu osi wiechy między kolbami, co powoduje ich zwisanie i odłamywanie się. – Gąsienice omacnicy prosowianki można dostrzec na plantacji, gdy wgryzają się do łodyg i kolb. Tworzą tam komory i kanały, a rośliny zostają zniszczone – opowiada Michał Kowalczyk, rolnik z Pomorza. Uszkodzenia pochwy i nasady liścia wyrządzone działalnością omacnicy powoduje pękanie blaszki liściowej i jej całkowite zamieranie. Nalot motyli na plantacje kukurydzy rozpoczyna się w II i III dekadzie czerwca i trwa ok. 4–6 tygodni. Komory i kanały, czyli żer gąsienic Żerowanie gąsienic prowadzi do ich bielenia i przedwczesnego zasychania roślin. Jesienią szkodniki przemieszczają się znów do dolnej części łodyg i zimują w kanałach wydrążonych w łodygach kukurydzy w jej dolnej części, najczęściej u podstawy źdźbła. Larwy mogą również przezimować w łodygach chwastów grubołodygowych (takich jak pokrzywy, komosy czy rdesty). Wiosną gąsienice przemieniają się w poczwarki. Omacnica prosowianka może dać w Polsce 2 pokolenia w ciągu roku. Pułapką w omacnicę Odłowy motyli na pułapkę świetlną to sprawdzona metoda ustalenia początku nalotów motyli omacnicy prosowianki. Dzięki temu można wyznaczyć najbardziej dokładny termin rozpoczęcia biologicznej lub chemicznej walki ze szkodnikiem, co pozwala na ograniczenie jego występowania na plantacji. Aby to zrobić, trzeba umieścić pułapkę świetlną na plantacji kukurydzy ponad wierzchołkami znajdujących się tam roślin. Najlepiej jest umieścić ją na polu od połowy czerwca (1 pułapka powinna znajdować się na 1 ha). Odławianie szkodników Omacnicę można zwalczać za pomocą specjalnie przygotowanych pułapek. Taką pułapkę uruchamia się od zmroku, gdy motyle rozpoczynają wylot i powinna działać aż do północy. Pułapka staje się źródłem światła, które wabi różne gatunki nocnych motyli w tym także omacnicę. Motyle zostają uwięzione w specjalnie do tego przeznaczonym pojemniku ze znajdującą się gazą nasączoną substancją je usypiającą (do tego może być wykorzystany np. spirytus). Obserwacja i kontrola Pułapkę należy obserwować 3 razy w tygodniu, choć można je też kontrolować codziennie aż do momentu odłowienia pierwszego osobnika omacnicy. Pojawienie się w niej pierwszych szkodników to najlepszy moment do rozpoczęcia biologicznego zwalczania tych owadów za pomocą kruszynka. Do chemicznej walki z omacnicą należy przystąpić natomiast pod koniec I lub na początku II dekady lipca, czyli w momencie masowego wylęgu gąsienic. Metody mechaniczne Aby ta metoda była skuteczna, muszą ją stosować także nasi sąsiedzi, aby z ich pól omacnica nie przedostała się na naszą plantację. Oprócz metod chemicznych i biologicznych ważne jest również mechaniczne zwalczanie szkodnika. Najlepsze efekty daje terminowy zbiór i wykonanie głębokiej orki. – Głęboka orka jest niezbędna, jeśli chcemy zniszczyć jaja szkodnika i się go pozbyć – twierdzi Martyna Braksal z Żelechowa. – Z metod mechanicznych najważniejsze jest rozdrabnianie resztek pożniwnych po zbiorze kukurydzy. Rolnicy do tego stosują różne narzędzia. W mniejszych gospodarstwach stosuje się glebogryzarkę, która nie jest w stanie jednak pociąć tej słomy na sieczkę, więc w tym przypadku przeżywalność gąsienic jest większa. Najlepsze efekty daje zastosowanie mulczera, który porządnie tnie słomę kukurydzianą na niewielkie fragmenty i jest w stanie zniszczyć nawet do 70% przygotowanych do zimowania gąsienic – podpowiada dr hab. inż. Paweł Bereś z Instytutu Ochrony Roślin w Rzeszowie. Najlepiej z sąsiadami – Jednak przy zwalczaniu mechanicznym omacnicy trzeba robić to na jak największym obszarze. Aby ta metoda była skuteczna, muszą ją stosować także nasi sąsiedzi, aby z ich pól omacnica nie przedostała się na naszą plantację. Metody mechaniczne mogą w znacznym stopniu ograniczyć pojawienie się szkodnika – dodaje Eugeniusz Piątek z Polskiego Związku Plantatorów Kukurydzy. NOWOŚĆ | SU TARROCAPrzeczytaj Nawet wzorca wg COBORUWiedząc, jak wyglądają wciornastki i jak się ich pozbyć na roślinach doniczkowych i innych uprawach, ludzie tylko czerpią korzyści. Po ustaleniu, co to jest, możesz dowiedzieć się, kiedy zacząć walczyć ze specjalnymi lekami. Ważne jest również, aby dowiedzieć się, jak radzić sobie ze szkodnikami na winogronach i papryce. Co najważniejsze, uprawiający z łatwością łączą metody biokontroli z własną strategią zintegrowanego zarządzania szkodnikami (IPM). Paolo: "Chcemy jak najbardziej ułatwić wdrażanie metod biologicznej ochrony, dlatego dokładamy wszelkich starań, aby nasze produkty były kompatybilne zarówno ze sprzętem posiadanym przez Polegają na odkurzaniu, odkażaniu i myciu kurników (ferm drobiu) wodą oraz detergentami. Detergenty są najskuteczniejsze, gdy mają bezpośredni kontakt z pasożytami. Można także stosować krzemionkę w proszku lub talk, które mogą jednak zmniejszyć skuteczność metody chemicznej. Mechaniczne zwalczanie ptaszyńca jest zawsze
W tym celu wykorzystuje się kilka ząbków czosnku, rozgniata je i zalewa wrzątkiem - wystarczy ok. 500 ml. Regularne opryskiwanie rośliny przez 4-5 dni powinno przynieść pierwsze rezultaty. To doskonały, naturalny środek na ziemiórki. Istnieje także wiele innych metod, które można wykorzystać podczas walki z ziemiórkami.
1. Naturalna walka ze szkodnikami dzięki sodzie. Jest wiele produktów do walki ze szkodnikami w ogrodzie, które w większości są środkami chemicznymi. Jeśli nieobce nam pojęcie ekologii, z pewnością będziemy woleli sięgnąć po domowe preparaty ochrony roślin.
Szkodniki na działce mogą zniweczyć oczekiwane plony. W walce z nimi możemy stosować naturalne metody, no ptaki. Jak skutecznie je zwabić do ogrodu, działki?
Domowe sposoby na gąsienice na różach. Mieszanina mleka i wody z mydłem: Przygotuj rozwiązanie z mieszanki mleka i wody, dodając trochę płynnego mydła. Spryskuj nim różę, co może pomóc w odstraszeniu i zahamowaniu rozwoju gąsienic. Ocet i woda z płynem do naczyń: Zmieszaj wodę, ocet jabłkowy oraz niewielką ilość płynu do
W naszym sklepie internetowym oferujemy szeroki asortyment środków ochrony roślin do walki ze szkodnikami – chwastami, grzybami, owadami lub ślimakami. Precyzja w określeniu zagrożenia dla plonów jest kluczowa dla efektywności w korzystaniu z chemicznych środków ochrony roślin.
Metody biologiczne są bardziej przyjazne dla środowiska niż chemiczne metody zwalczania szkodników roślin. Wykorzystują naturalne mechanizmy kontroli szkodników i mają mniejszy wpływ na środowisko. Jakie są najbardziej powszechne szkodniki roślin atakujące uprawy w Polsce? W Polsce najbardziej powszechnymi szkodnikami roślinjD7FE.